Önce hizmet çünkü hizmet her şeydir

Son yıllardaki seyahat endüstrisinin global yapılaşma süreci içerisinde, belirleyici güçlerin tüm hamlelerine ve pazar beklentilerine göre ülkemizdeki konaklama tesisleri, övündüğümüz Türk misafirperverliğini tam donanımlı/nitelikli olarak zamana uygun gelişimi/değişimi gerçekleştirip uygulamasını yapabiliyor mu sizce? 
 

Yoksa günümüz gerçeği kitle turizminin, low cost anlayışı içerisinde maliyet, satış, kazanç, kar ve kur ortalamasının derdine düşerek girdabın bizi dibe çekeceği tehlikeli bölgeye doğru mu gidiyoruz?   

 

Ülkemiz kıyı otelciliğinde kaç tesis için (X Otel ve diğerleri) diyebilirsiniz?

Kaç yatırımcı benim otelim ve diğerleri diyebilir hiç düşündünüz mü?

Son yıllarda yatırımcıların çok övündüğü ve dillerine pelesenk olmuş sözler, benim otelimin projesi şöyle, mimarisi böyle, teması şu gibi sözlerin konaklama endüstrimize gerçekte ne kazandırdığını ve nereye taşıdığını hep düşünmüşümdür.

 

Tesislerdeki doluluk ve verimlilik her sezonun/dönemin kendi gerçekleri dahilinde bir türlü realize edilmeye çalışılırken, zaman içerisinde bir çok tesis kendi karakteri doğrultusunda repeat guests (sürekli misafir) oluşumunu önemsemiş/benimsemiş ve kendi ölçeğinde bir başarıyı yakalamıştır. Fakat çok, çok az tesis permanent staff (sürekli personel) mantığını ve yapılanmasını oluşturabilmiş veya becerebilmiştir. Son yıllarda üst yönetim dahil olmak üzere sektör profesyonelleri ve kalifiye iş görenler sezonluk planlamalar dahilinde çalıştırılmaktadır. 

 

Özellikle konaklama tesislerinde ki iş/işleyiş, nitelikli hizmet kültürünü/bilgi/beceri olarak sektöre yeni giren gençlere anlatacak/öğretecek, gösterecek/aşılayacak, işin tüm niteliklerine hakim olan kalifiye iş gören ve orta kademede ki şef ve depertman müdürü olan kesim işe ve sektöre küstürülmüş ve kaybedilmiştir. 
 

Bu kaybın bedeli aslen çok büyük olmasına rağmen kimse önemsememektedir.
 

Her yıl sezon başında, herkesin dilinde kalifiye iş gören sıkıntısı söylemlerinin tekrarı sanki sezon açılış seramonisi haline gelmiştir.

 

Maalesef üzücü ama gerçek olan hizmet sektörünün gün geçtikçe inanılmaz bir hızla büyüyor olmasına rağmen, sektörün ana dinamiği olan nitelikli insan kaynağına verilen değerin de bir o kadar hızla önemini ve değerini yitiriyor olmasıdır.

 

Sayısı ciddi boyutta az olan BİZİM OTELİMİZ VE DİĞERLERİ mantığıyla misafirlerini hizmet biçimi/niteliği ile önemseyerek şımartmayı amaç edinenler, hizmet her şeydir penceresinden bakıyor olmalı. 
 

Bu tesisler yatırımcısı, yöneticisi ve tüm ekibi ile sektörü, mesleği bilen/tanıyan deneyimli rafine ve net bir bakış açısına ulaşmış sistemli kişiler/kurum ve kuruluşlardan oluşuyor. 

Sektörde doğru yapıya erişmiş tesislerin/şirketlerin yönetim anlayışında, etkin ve yetkin insan faktörü çok önemlidir.

 

Bu profesyonellerin ve kalifiye iş görenlerin işlerine ve işyerine bağlılıkları tesisin canlı ve dinamik yapısının ana kaynağıdır. 

Kurumsallaşmış ve çalışanı, kültürü, hizmet, kalite standartları ve güvenilirlikleri ile kendi farklılıklarını kanıtlamış olan bu tesislere dokunduğunuzda size hemen tepki verirler.

Çünkü; organizasyonlarındaki sistemli çalışma ve iletişim biçimi ile başarı elde etmiş olan bu tesislerin her bir çalışanı, kendi beynini, tesisin çıkarları ve geleceği için sisteme uygun biçimde kullanmasını öğrenmiştir/öğretilmiştir. 

Bu tür işletmelerde; yatırımcı ve yönetici; bilgili/donanımlı kalifiye insanın öneminin ve gücünün farkını benimsemiştir. 

Yapılan işe, sunulan ürüne, hizmete, inanmışlar, güvenmişlerdir. 

Bu sayede de cesurca tüm ekibin enerjisini harekete geçirerek, bilgi, birikim ve yeteneklerinden yararlanıp fark yaratmayı başarmışlardır. 

 

Yaşam sürdüğümüz gezegende asıl olan insan ve doğadır. 

Bunu unutmamak gerekir.

Teknoloji ve diğer tüm yöntemler yanı sıra dinamikler hepsi birer araçtır. 

Bilgisayarınız (makinanız) ne kadar iyi ve donanımlı olursa olsun, sonunda dönüp, dolaşıp mutlaka insana ihtiyaç duyulacaktır. 

Hizmeti ürünü sunan da, hizmeti alan tüketen de insandır. 

Hizmet sektörünün ana dinamiğidir, vazgeçilmez gerçeğidir insan faktörü.

 

Bu durumda başta yatırımcıların ardından da üst düzey her yöneticinin kendisine sorması gereken bazı sorular var.

 

Tüm ekibin bilgisi/becerisi ve iş görme seviyesi eğitim ile doğru orantılı yükseliyor mu? Eğitim vermek ve personeli geliştirmekte güçlük mü çekiyoruz? 

Eğittiğimiz personeli uzun vadede hem sektörel, hem de şirket olarak kazanabiliyormuyuz? 

Yoksa eğittiğimiz personel de sezon gibi bitiyor mu?

Sektör uzun soluklu ekipleri içinde ne kadar barındırabiliyor?

Sektöre her yıl yeni giren personel oranı ile önceki yıllardan işine mesleğine devam eden personel oranı hangi noktada hiç merak eden oldumu? 

Bu konular en çok kimler tarafından merak edilmeli? Ve gerçekten ediliyor mu?

Sektördeki aktörler, güçler bu konuda ne kadar gerçekçi davranıyor ve insan kaynaklarına ne kadar sahip çıkıyor?

İnsan sermayesinin yeniliklerin kaynağı olduğunun kim ne kadar farkında ve ne derece önemsiyor? 

Aynı zamanda işletmenin sınırsız/limitsiz yenilenme potansiyelini insan sermayesinin ifade etiği biliniyor mu? 

 

Kısaca işin özünde; çalışanların tüm bilgi ve yeteneklerinin toplandığı maddi olmayan kaynaklar, faaliyetler, bilgi birikimi, işletme kültürü havuzunun tesis/şirket için en önemli sermaye olduğunu, işletmenin kültür ve marka değerinin temelini oluşturduğunu kabullenmek ve gereklerini de yerine getirmek şart görünüyor.

 

Kimse bizi kendimize sakladığımız bilgi/beceri, deneyim ve tarzla anmaz.

Eğer bu gün paylaşmazsanız; yarın da düne benzeyecektir. 

Eğer hiç paylaşmazsanız çok ta önemli değil zaten.

Hissettiklerinizi söyleyin. Düşündüklerinizi yapın.

Ölüm yaşlanmakla değil; unutmak ve unutulmakla gelir. 

Unutmadan/Unutulmadan; güzel olan her şeyi ve sevgiyi paylaşmak umudu/dileği ile.